Daar is 'n lig. Daar is 'n dagbreek wat hierdie donker gat so belig dat dit lyk soos die ewigheid wat op ons skyn. Wat 'n interessante paar weke was dit nie. Na nog 'n lockdown in Julie, was dit nodig vir opwinding en positive vibes! Ek het nuwe mense ontmoet, een van my vriende (Nam) is getroud, en Potchefstroom het weer my hart gesteel. Riaan en sy crew by die bar in Loopstraat het my weer hoop gegee, dat ons as mense, mekaar nog nodig het.
Deel van daardie lig was 'n Fokofpolisiekar show by Railways in Irene. Fokof is die regte pioniers en dit was besonders om hulle weer te sien, en bietjie hand-ommie-lyf met Francois te gesels. Natuurlik was dit ook 'n hoogtepunt om Zebraman vir die eerste keer live te sien.
Ek was weer in die ateljee saam met Johan Viljoen, met 'Ek vier jou, ek groet jou' & 'My hande' wat gebore is. Twee uiteenlopende songs, wat goeie terapie was vir my om finaal afskeid te neem van 'n hoofstuk. Die volgende deel van die doolhof. Die deel waar die lig weer skyn. Nuwe lewe, nuwe geleenthede, nuwe liefde.
Hier is 'Ek vier jou, ek groet jou' se lirieke-
en jy kan hom hier luister:
https://jakomeyer.hearnow.com/ek-vier-jou-ek-groet-jou
Ek vier jou, ek groet jou
Ons staan alweer
die koue stoep die ligte reën,
mooiste beminde voor die verkeerde deur
geliefdes en die naastes
profete en die kwaadstes weet
ons het probeer verander
net soos wat die Here weet-
maar vir nou het ek stil geraak,
dis net die sterre wat sink vanaand-
En ek, ek weet ek moet groet vanaand
probeer aan die slaap te raak
Ek vier jou ek groet jou,
Mag hy jou ook vashou soos ek kon maak-
Koue winters wag nou
woestyne waar ek aanhou sweef
my liefde my beminde
dis hier waar ons moet groet en weet
Ons het nou stil geraak,
en die sterre lê stil vanaand-
Wees veilig-
Baie liefde,
Jako
